ملاقات بیتلز با الویس

گروه بیتلز شیفته و رهرو الویس پریسلی بودند.
جان لنون در اینباره میگوید : “پیش از الویس هیچ چیز نبود ” و در جایی میگوید : “اگر الویسی نبود ، بیتلزی هم نبود”

زمانیکه اعضاء گروه بیتلز در آگوست 1965 به آمریکا رفتند ، اولین کسی که میخواستند ملاقات کنند، الویس پریسلی بود. بین تام پاکر و برایان اسپین ، مدیر برنامه های بیتها ، قراری تنظیم شد برای دیدار آنها با الویس پریسلی در خانه اش واقع در بورلی هیلز کالیفرنیا. قوانین دقیقی برای این دیدار وضع شد. اجازه ثبت هیچ عکس و یا ضبط هیچ صدایی داده نشد. این دیدار در 27 آگوست 1965 انجام شد.در این دیدار تونی براون ،افسر نشریه اپشتین ، بیتلز را در این دیدار همراهی میکرد. سپس الویس به همراه پریسیلا و کلنل تام پارکر و عده ای از اعضای گروه مامفیای ممفیس که همه جا الویس را همراهی میکردند وارد شدند.

رینگو استار میگوید : من خیلی هیجانزده شده بودم و ما خیلی خوشبخت بودیم بخاطر اینکه من وهر چهارنفر بیتلز باهم بودیم.
الویس با همه اعضای همراهش امدند و ما به او گفتیم : سلام الویس. الویس بسیار خجالتی بود و ما نیز کمی خجالتی بودیم. اما بین ما پنج نفر من احساس کردم که بیشتر از بقیه از دیدار الویس هیجانزده هستم. پل مک کارتی و جان لنون کمی عصبی بودند.
پل مک کارتی میگوید:ما الویس را دیدم و او بسیارعالی بود. منظورم این است که الویس خود الویس بود و ما از طرفداران پرو پا قرص او بودیم.

جان لنون در مصاحبه اش در سال 1975 میگوید: گروه بیتلز ار دیدن او بسیار هیجانزده بودند. او الگوی ماست. به یاد دارم که الویس روی صندلی نشست و شروع به نواختن ساز باس کرد و من با خودم گفتم :” اون خوده الویسه. اون واقعا الویسه”. او با ابهت تر از چیزیست که فکر میکردیم. او عالی بود.

در ابتدای دیدارهمه ساکت بودند و جو سنگینی حاکم بود که الویس یخ جمع را آب کرد و گفت:
اگه شما آمدید تا فقط بشینید و نگاه کنید ، من برم بخوابم.””
و بعد الویس و بقیه خندیدند و گروه بیتلز متوجه حس شوخ طبعی الویس شدند و توانسستند خود را با جمع وفق بدهند
در نهایت الویس یک گیتاز فندر باس بیرون کشید و شروع به نواختن ترانه های محبوبی چون
از چارلی ریچ کرد. پل مک کارتنی بسیار تحت تاثیر قرار گرفته بود.Mohair Sam
“مک کارتنی گفت:” این برای من عالی بود که او باس مینواخت. ” “بنابراین من گفتم:” خوب، اجازه بدید منم به شما یکی دو تا آهنگ بزنم، “ناگهان الویس نیز با من هم صحبت شد این یک گفتگوی عالی برای من بود. من واقعا می توانستم درباره باس صحبت کنم و ما دور هم نشستیم و خوش گذراندیم. او عالی بود – خوش حرف و دوستانه و کمی خجالتی بود. تصویری که از الویس داشتیم همین بود. چیزی که امیدوار بودیم و انتظار داشتیم. . “
تونی براون ، مدیر برنامه های بیتلها ، به بی بی سی گفت : الویس به هر کدام از اعضاء بیتلز ،جان لنون ، مک کارتنی و جرج هریسون یک گیتار داد و به کسی نیز گفت که پشت پیانو بنشیند.من تمام ترانه هایی که آنها نواختند را به یاد ندارم اما در خاطرم هست که یکی از آن ترانه ها
‘I Feel Fine,'” بود.
براون افزود ، همچنین من به یاد دارم که رینگو سازی در دست نداشت اما با انگشتانش روی مبل چوبی ریتم گرفته بود.
و ماجرای این اتفاق شگفت انگیز اینطور بود که اتفاق افتاد.
جان لنون در مورد این دیدار میگوید: ما با الویس نواختیم و خواندیم ولی بقیه اعضاء گروهمان این رویداد را از دست دادند. این همکاری شگفت انگیز با الویس که به سادگی اتفاق نمی افتد.
….
این ملاقات چهار ساعت به طول انجامید و پس از آن کلنل تام پارکر با دادن سی دی از موفقترین ترانه های الویس پریسلی به هر یک از مهمانها ، به این دیدار خاتمه داد.
مک کارتنی میگوید : این دیدار یکی از مهمترین رویدادها در تمام زندگی من بود . و من گمان میکنم او (الویس) از ما خوشش آمد.همچنین احساس میکنم که الویس از وجود ما کمی احساس خطر کرد ، اما چیزی بروز نداد. به هر حال ما هیچ خصومتی با او نداشتیم.من اولین باری بود که با او ملاقات میکردم اما گمان میکنم موفقیت حرفه ای ما برای او خوشایند نبود. اما ما فقط دوست داشتیم با او همکاری کنیم.
الویس بت ما و الگوی حرفه ای ما بود ، اما اوضاع داشت به نفع ما پیش میرفت.
دیدار الویس پریسلی اتفاق شگرفی برای ما بود و اگر از تک تک آن لحظات استفاده نمیکردیم و لذت نمیبردیم ، چطور ممکن بود به خانه در لیورپول برگردیم و بعد بگوییم : “اوه میدونی تو چه کسی رو ملاقات کردی؟”